Waardering ****
Ilse Ruijters heeft haar 2de boek afgeleverd in oktober 2016. 11 maanden na het winnen van de Hebban thrillerdebuutprijs 2015 voor haar boek De onderkant van sneeuw kunnen de lezers al weer genieten van een nieuw verhaal. Het mag bijna een wonder heten dat haar tweede boek er, nu al, is want met alle positieve reacties op haar debuut kwam de lat wel ineens immens hoog te liggen. Ze startte met een nette Excel sheet, echter geen enkele scéne heeft het boek gehaald. Door het doorvragen van haar sparring partners veranderde haar plot en werd het boek Later als ik dood ben een voldongen feit ( https://www.hebban.nl/artikelen/interview-ilse-ruijters)
Elin ligt op de grond, gevangen in pijn, bloedend. Haar leven trekt aan haar voorbij terwijl het leven uit haar stroomt, haar leven dat zo prettig leek met uiteindelijk uit een gruwelijke kluwen leugens bleek te bestaan. Op zoek naar de waarheid zocht en vond ze een baan in een tbs-kliniek. Maar dat blijkt haar meer te kosten dan te van tevoren had kunnen bedenken.
Later als ik dood ben valt op met de witte cover waarop een beschadigde vlinder prijkt. Juist door de lichte kleur kun je hem niet missen tussen de thrillers die over het algemeen een donkere kaft hebben. Met een proloog die je doet huiveren trekt Ilse de lezer direct het boek in. Hoofdpersoon Elin blikt in de rest van het boek terug op haar recente leven en verleden, waardoor je steeds meer te weten komt over waarom zij daar ligt en welke leugens zij probeert te ontrafelen. Elin maakt een mooie groei door van een wat naïeve jonge vrouw die sterker wordt naarmate ze meer ontdekt over zichzelf en haar leven. De overige personages die je als lezer beter leer kennen zijn onder andere de zwijgende moeder van Elin, intimiderende collega Jurgen, van de beveiliging, en enkele TBS cliënten. Wat Ilse Ruijters voor elkaar krijgt is dat als lezer gaat begrijpen waarom mensen doen wat ze doen, waarom bijvoorbeeld de moeder van Elin zo worstelt met de vragen die Elin haar stelt. En ook laat ze de lezer de rillingen op de rug krijgen met haar actuele schets van psychopathische acties van sommige TBS’ers. Elin lijkt echter bijna alleen op de groep te staan, slechts zelden is haar teammanager in de buurt en andere, in haar team werkende, collega’s komen in het verhaal niet voor. Het inwerken op haar nieuwe baan gaat ook iets te makkelijk en snel, maar dit doet uiteindelijk niks af aan het plot. Naar welke waarheid Elin op zoek is word in Later als ik dood ben zeer lange tijd verborgen gehouden en zelfs in de laatste 2 hoofdstukken weet Ruijters nog meerdere verrassingen uit de hoed te toveren. Haar 2de thriller leest wederom als een trein, wegleggen kan maar wees je ervan bewust dat je de personages in je hoofd meeneemt tot je weer verder leest. De lat lag hoog voor Ilse Ruijters, maar ze heeft hierdoor de lezer in ieder geval een pageturner gegeven die je gelezen moet hebben.
www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.
Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu