Waardering ****
Ondanks dat Stille schreeuw het Nederlandstalige debuut is van Angela Marsons is deze auteur absoluut geen debutant. Haar serie rondom Kim Stone bestaat al uit minstens 6 delen en ze heeft een contract voor minimaal 16. Marsons schreef lange tijd romans omdat ze geen thrillers aandurfde. Toen ze uiteindelijk toch hieraan begon koos ze bewust voor een hoofdpersonage waarvan ze verwachtte dat een uitgever daar niks aan zou vinden en situeerde ze het verhaal rondom haar woonplaats. Tegen haar verwachtingen in bleek dit juist een gouden greep (bron https://www.compulsivereaders.com/ask-the-author/angela-marsons-ask-the-author/ ).
Met een gewurgde schooldirectrice als slachtoffer start het team van Kim Stone het onderzoek. Niet lang daarna word er weer een gruwelijke moord gepleegd en komt Stone op het spoor van een voormalig weeshuis waar een lugubere vondst wordt gedaan. Steeds dieper duikt het team in de zaak en heel langzaam ontrafelen een paar draadjes. Maar is Kim Stone, geplaagd door haar eigen demonen, wel in staat om de moord op te lossen voor het te laat is?
Op de achterflap van Stille schreeuw valt een intrigerende tekst te lezen. “Vijf mensen staan rondom een ondiep graf. Ze hebben om de beurt gegraven. Een graf voor een volwassene zou nog langer hebben geduurd. Het slachtoffer was onschuldig, maar ze hadden geen keus. Hun geheimen moesten bewaard blijven, ten koste van alles.”. Deze tekst trekt meer aandacht dan de inleiding tot het verhaal en in die zin is het een goede keuze om de thrillerlezer op deze wijze enthousiast te maken.
Marsons vertelt haar verhaal vanuit verschillende perspectieven, waardoor je een goed beeld van het plot krijgt. De hoofdstukken waarin de dader voorkomt zijn spannend en hier kruipt het verhaal ook wel enigszins onder je huid. In de hoofdstukken waarin het gaat over Kim Stone voel je haar gedrevenheid en passie voor haar werk maar weet Marsons ook goed te verwerken dat Stone geraakt wordt door herinneringen die bij haar worden opgeroepen. Hierdoor ga je als lezer wel begrip voor haar handelen krijgen, ook als ze bij momenten zo bot en onaangepast als maar kan. Haar cynische en sarcastische uitspraken en verbale conflicten zijn vaak humoristisch wat het boek iets lichter maakt. Marsons weet Stone voldoende uit te werken voor een eerste deel van de serie, waarbij ze niet alleen ruimte laat voor verdere verdieping maar ook wel een personage heeft neergezet waar je nieuwsgierig naar wordt.
Een belangrijk element van een thriller is de mate van spanning die de auteur weet neer te zetten om de lezer geboeid te houden en daar is Marsons goed in geslaagd. Er zijn zeker wel momenten waar de spanning wat inzakt maar over het algemeen is er sprake van een goeie spanningsboog. Marsons levert met dit eerste deel rondom Kim Stone een prima start van een serie af.
www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.
Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu