Larkens, Anita - De dagen

Waardering ***

Anita Larkens levert met De dagen al haar derde thriller af. Haar personage bevat deze maal niet zoveel van haarzelf, omdat ze trouw wilde blijven aan het personage dat ze voor ogen had (bron http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=interviewdetail&id=1638) . Eerder schreef ze al De Betrokkenen en Schaduwdochter, die ook verschenen bij uitgeverij CrimeCompagnie.

Tijdens een voorjaarsnacht verdwijnen de twee kleuters Frieda en Mees uit het huis van hun moeder. Beide ouders staan als eerste op de verdachtenlijst. Na al meer dan een jaar uit elkaar te zijn, brengt dit onheil beide ouders weer dichter bij elkaar. Vanaf het begin duiken de media op de losbandige, traanloze moeder. Ook de politie tast in het duister, want waar begin je als het spoor al bij het huis eindigt?

De cover van De dagen toont vrouwen en kinderbenen van mensen die op een muurtje lijken te zitten. Het is een donker ogende cover door de gebruikte kleuren. Hierdoor valt hij in de boekhandel mogelijk wel wat weg. De afbeelding is ook niet direct te linken aan het verhaal, wat wel jammer is. Op de achterflap wordt het boek aangekondigd met “schokkende domestic noir thriller vol onderhuidse spanning”, maar maakt Larkens dit ook waar? We maken kennis met protagonist Maud, jonge moeder van twee kleuters, die geen medicatie meer slikt en niet is wie ze graag had willen zijn; een goede schoolpleinmoeder en vader Maarten die vooral bezig is ondernemer te zijn. Ook maken we onder andere kennis met lerares Aisa, de betrokken leerkracht die de grens tussen privé en werk lastig blijkt te vinden en niets liever wil dan zelf moeder zijn, en Stella, oude bekende van Maud op zoek naar contact. Wat Larkens knap heeft gedaan is de karakters neerzetten en deze tot leven brengen, ze zijn herkenbaar en zouden zonder problemen ook in jouw omgeving te vinden zijn. Het plot echter kent weinig spannende hoogtepunten en kabbelt vooral lang voort terwijl er relatief weinig gebeurt. Dit is best jammer, want het verhaal leent zich voor meer vaart en spanning, terwijl het vooral lijkt te gaan om het psychologische element. Larkens heeft wel meerdere verrassende elementen weten toe te voegen en ook de ontknoping blijkt uiteindelijk anders dan gedacht, wat De dagen een extra ster oplevert. Het boek leest makkelijk weg, ondanks dat het verhaal aan vaart mist, en geeft zeker wel leesplezier.