U bent hier

Coppers, Toni - De jongen in het graf

Waardering ***

Coppers levert alweer het veertiende deel af in de serie rondom hoofdpersonage Liese Meerhout. Recent voelde Hebban hem aan de tand. Coppers vertelt dat hij het fantastisch mooi vind om vanuit het niets een wereld te kunnen scheppen waar de lezer zich in mag verliezen. En dat je als auteur een goed verhaal kan en mag vertellen, met alle fantasie en vakmanschap die je in je hebt. Maar schrijven wat scoort, dat is aan hem niet besteedt (bron: https://www.hebban.nl/artikelen/voor-de-leeuwen-toni-coppers).

Leo Meersman is de ergste seriemoordenaar die Belgie ooit gekend heeft. Masson sloot hem jaren eerder samen met zijn team achter de tralies, nadat hij werd veroordeeld voor 6 moorden op jonge kinderen. Volgens hoofdinspecteur Masson waren het er echter zeven, echter voor de laatste verdwenen jongen heeft hij nooit bewijs gevonden. Nu ligt Meersman op zijn sterfbed en heeft hem iets te vertellen.

 

De Jongen in het graf oogt ietwat saai met de grijze kaft en cover, maar blijkt zeer passend te zijn bij het verhaal dat Coppers neer heeft gezet. Het is zeker mogelijk om met de nieuwste van Coppers in de serie in te stappen, voor het plot geeft dit geen enkel probleem, maar toch merk je met regelmaat dat je dingen niet weet over de personages en hun achtergrond. Coppers refereert nog wel eens aan een oud lid van het team en ook de veranderende houding tussen de teamleden die wordt aangehaald zal een “nieuwe” lezer niet zoveel zeggen. Helaas leer je hoofdpersonage Liese Meerhout onvoldoende kennen om met de kleine aanwijzingen die de auteur geeft al haar keuzes te kunnen snappen. De neerslachtige Michel Masson lijkt in dit deel juist veel meer de overhand te hebben, waardoor het eerder overkomt als een serie rondom hem dan rondom Liese Meerhout. Daarnaast komen de verschillende teamleden aan bod, ieder met hun eigen besognes. Ook de vriend van Liese, Matthias, en zijn moeder Nelle, tevens de partner van Masson komen veelvuldig aan bod.  Coppers heeft een boek geschreven met twee verhaallijnen, waardoor ook het hotel van Nelle een mooi plaatske krijgt. Deze setting is overigens levendig geschreven, het is niet moeilijk om je als lezer door de gangen te bewegen van dit oude, piteroreske hotel. Het plot van De jongen in het graf is boeiend en zit goed in elkaar en tot op het einde, wanneer alle eindjes bij elkaar komen, had het nog alle kanten op gekund. Mede doordat Dutroux recent weer in het nieuws is geweest voelt het direct ook meer aan als een actueel thema dat Coppers hier aanpakt. Het zit hem bij deze Coppers vooral in het onderhuidse gevoel van spanning dat seriemoordenaar Meersman weet op te roepen bij iedereen die met hem te maken krijgt. Verwacht geen heftige actie scenes maar juist meer de psychologische spanning die tussen personages ontstaat. Een prima boek met een goed verhaal, maar geen boek dat boven de middenmoot uitsteekt. Zeker niet als je met dit boek de serie instapt.

www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.

Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu