Waardering ****
Naast een serie over Lacey Flint schreef Sharon Bolton verscheidene standalones. Eén van deze boeken is Kleine zwarte leugens, in het engels bekend onder de titel Black little lies en uitgekomen in 2015. Voor ze haar debuut, Offerande in 2008 uitbracht schreef ze al 15 jaar voor haar werk, alleen had dat niks met fictie te maken. Ze is afkomstig uit het noorden van Engeland en volgens eigen zeggen is “The north a dark place”, wat helpt bij het schrijven van haar spannende boeken (bron: https://crimereads.com/sharon-bolton-on-writing-about-the-dark-place/ ).
Wat is het ergste wat je beste vriendin je kan aandoen? Het was geen opzet. Een moment van onoplettendheid, een tragisch ongeval – en twee kinderen komen om. Die van jou.
Op een eiland met maar weinig inwoners is het onmogelijk om de vrouw die je leven kapot heeft gemaakt te ontlopen. Elke toevallige ontmoeting is een pijnlijke herinnering aan alles wat je hebt verloren: je gezin, je toekomst, je gezond verstand. Hoe lang duurt het dan nog voordat de gedachte aan wraak onweerstaanbaar wordt? Dus nu… wat is het ergste wat jij je beste vriendin kunt aandoen?
De cover van Kleine zwarte leugens laat het ongerepte, kale landschap zien in een mooie rood – gele tint. De witte letters van de titel zijn dermate groot op de cover geplaatst dat het wel wat over de prachtige afbeelding valt en dat is wel jammer. De tekst op de achterflap is wel intrigerend en zet je in ieder geval aan het denken. Bolton heeft ervoor gekozen om het verhaal in drie delen te vertellen, ieder met een eigen personage die vanuit zijn of haar perspectief een deel van de tijdsperiode invult. Eén van de hoofdpersonages is Catrin, moeder van twee kinderen die twee jaar terug bij een tragisch ongeval zijn omgekomen. De afstandelijke Catrin komt wat ongenaakbaar over en laat niemand meer dichtbij haar komen. Haar gevoel wordt pas zichtbaar als je als lezer mee mag lezen terwijl ze in haar dagboek schrijft en dan neemt direct de spanning toe. De eenzaamheid spat van de pagina’s af en trekt de lezer haar verhaal in waardoor je begrip krijgt voor de keuzes die ze maakt, welke dit ook zijn. Na een afsluiting met een forse cliffhanger wordt het tweede deel vertelt vanuit Callum, een jonge veteraan met posttraumatische stressklachten. Deze stoere man, type ruwe bolster blanke pit, laat ook zijn kwetsbare kant zien. Door zijn PTSS zijn er dingen die hij zich niet meer weet te herinneren en Bolton heeft op een indringende wijze neergezet hoe deze PTSS zijn leven en zijn relaties met anderen beïnvloedt. Zijn acties leveren spannende situaties op. Het derde gedeelte wordt vertelt vanuit Rachel, voormalig beste vriendin van Catrin. Met haar terugblik op de lange vriendschap weet ze het huidige plot in een ander licht te zetten. Bolton heeft met deze drie personages kans gezien om het verhaal driedimensionaal tot leven te brengen en de spanning op verschillende fronten te laten toenemen. Ondanks dat er weinig spectaculaire actiescenes zijn is dit een thriller die onder je huid kruipt, je mee laat huiveren en je niet meer loslaat tot je de laatste pagina hebt dichtgeslagen.
www.schrijfplezier.eu: Columns, Recensies en meer.
Copyright © 2023 Schrijfplezier.eu