Delpeut, Peter - Kruisverhoor

Waardering ***

De Belgische auteur Peter Delpeut is cineast en maakt zowel films als dat hij de bijpassende boeken schrijft. Hij werd bekend met Felice…Felice… in 1998. Zijn roman Kruisverhoor verscheen in oktober 2012. Ondanks dat hij Cineast is, is hij volgens eigen zeggen ook digibeet en niet erg goed met de moderne vormen van communicatie. Het thema dat Delpeut in al zijn boeken en films verwerkt gaat over het belang van herinnering en hoe je deze kan bewaren.

In Kruisverhoor wordt het lijkje van een baby gevonden in de bollenstreek. Een jonge vrouw wordt opgepakt, maar ze zwijgt in alle talen. Rechercheur Martin Jans en heeft de gave om ieder verdachte aan het praten te krijgen. Als een collega belt op kerstavond, kan hij ondanks dat hij aan het sterfbed van zijn moeder hoort te zitten, niet weigeren om aan het werk te gaan. In er verhoorkamer treft hij de jonge vrouw, die bijna een kopie is van Kirstin, de vrouw die Martin probeert te vergeten.

De twee verhaallijnen die spelen in Kruisverhoor heeft Delpeut op een mooie manier beschreven en zijn redelijk in elkaar gevlochten. De onderliggende psychologische kant komt wel naar boven, maar daarvoor moet je als lezer wel echt in het verhaal duiken. Oppervlakkig lezen is er bij dit boek niet bij. Het verlies dat in Martin zijn leven speelt, de herinnering die hij niet wil maar die toch steeds boven komt en zijn moeder die op sterven ligt maken dat je als meegenomen word in het verhaal. Met een onverwachte wending en een voor mijn gevoel open eind laat Delpeut ruimte om zijn hoofdpersonage te laten terugkeren.